Lees hier deel 1
Eenmaal aangekomen in Bretagne schonk ik mezelf een glas wijn in. Ik had een tijd geen alchohol gedronken en vond het wel een mooi moment om midden in Frankrijk een goede fles te openen. Na twee slokken wijn en een stuk Franse kaas vergat ik de wijn en dook mijn laptop in. Zoeken naar wandelingen in de omgeving van de Bed & Breakfast waar ik verbleef. Soms kun je jezelf echt verliezen in de mogelijkheden. Uren naar routes turen op een scherm. Je hebt 1 wandeldag en 1000 opties. Het liefst wandel je meteen de mooiste of meest epische route natuurlijk. Na lang zoeken kwam ik op een wandeling uit van 17 kilometer. Die begon in het dorpje Camaret-Sur-Mer. Klik hier om de route te zien
De volgende dag parkeerde ik de auto aan de rand van het kustplaatsje en begon mijn wandeling met blauwe lucht en zon. De weersvoorspellingen waren niet al te best voor de dagen die volgden maar ik had geluk dat deze dag nog redelijk goed was.
Na een paar 100 meter wandelen verschenen de bunkers die ooit deel uitmaakte van de Atlantikwall (een verdedigingslinie uit de tweede wereldoorlog van 5000 km). Indrukwekkend om te zien met die wilde zee vlak onder de bunkers. De wind was tijdens deze wandeling zeer aanwezig en werd naarmate de wandeling vorderde steeds intenser. Het was echt een prachtige wandeling. Niet al te zwaar en gemakkelijk te volgen. Eigenlijk loop je grotendeels over de cliffs en had je om de paar 100 meter prachtige uitzichten op zee.
Ook het duinachtige landschap waar je aan de andere kant naar keek was zeer de moeite waard. Een vrij desolaat landschap met dat stormachtige weer. Naarmate de wandeling vorderde begon het harder te waaien en na 2,5 uur wandelen begon het te druppelen. Geen keiharde regenbui maar wel net dat miezertje waar je behoorlijk nat van kan worden. Gelukkig had ik een regenjas in de tas en kon die druppels goed weerstaan. Na 15 kilometer kwam ik weer aan in het dorp en vond daar een bakker. Ik scheurde van de honger, kocht twee croissants en ging aan de laatste kilometers van de wandeling beginnen. Het dorp uit, de cliff weer op en daar ging het goed mis. Ik liep op het wandelpad langs de bunkers en plots was daar een heftige flits met direct een enorme donder. Ik schrok me rot en raakte toch wel licht in paniek. Het was direct mistig en het weer sloeg gigantisch om. In een reflex pakte ik mijn telefoon en keek waar de auto stond. Als ik een klein stukje terug liep dan kon ik binnendoor naar mijn auto komen en hoefde ik niet over die cliff rand terug.
Jammer dat ik de wandeling niet helemaal kon afmaken maar het werd te gevaarlijk om door te gaan. Met stevige pas liep ik terug naar de auto en ondertussen was ik van top tot teen doorweekt. Kletsnat. Het ging door al mijn kleren heen. Direct sprong ik de auto in en daar kon ik even bijkomen van de schrik. Het weer sloeg zo snel om. Dat zag ik echt niet aankomen.
Die avond heb ik de fles wijn die nog open stond soldaat gemaakt en heb ik ongelooflijk goed geslapen. Zo rozig en kapot was ik van dit avontuur. Ik had deze Bed & Breakfast voor drie nachten maar door het slechte weer de dagen daarna besloot ik na twee nachten door te trekken naar Bordeaux.
To be continued…
Wat schrijf je ontzettend leuk Tim!
Mooie grillige omgeving van de Bretonse kust. Ik vind je stoer zo in je uppie, maar ook best wel eng, zeker met het snelle omslaan van het weer.