#TKB3 | Kevn Kinney

It always nice to see a good friend again

Gisteravond zat ik onverwachts weer eens een avond op het podium naast Kevn Kinney. Kevn is frontman van de southern rockband Drivin’ N’ Cryin’ en een van mijn favoriete singer-songwriters.

Kevn Kinney, Brooklyn NYC 2013

De eerste keer dat ik Kevn live zag was op 24 februari 2005 in de Melkweg in Amsterdam. Kevn had toen net een album uit genaamd Sun Tangled Angel Revival. Een album wat ik iedereen aanraad. Ik was 15 en draaide dit album helemaal grijs. Net als zijn eerste soloplaat MacDougal Blues. Die show destijds in de Melkweg was magisch. Ik zag iemand heel fragiel het publiek bespelen. Met een fantastische band achter hem. Ondertussen was een goede vriend van mij, Peter Schaper, de vader van mijn vaste drummer Kees ook fan geworden en hadden we het idee om Kevn naar Hoorn te halen. En dat gebeurde vrij rap. In oktober van 2005 kwam hij weer naar Nederland en stond hij samen met zijn gitarist Gibb Droll in Het Huis Verloren in Hoorn. Zo ontstond in Hoorn een heel nieuw podium speciaal voor Americana liefhebbers. Met Peter besloot ik vaker concerten te gaan organiseren en Christiaan Mulder, eigenaar van Het Huis Verloren zag dat ook wel zitten. Tot 2019 stonden er maandelijks grootheden uit het Americana genre op het podium onder de naam PeTiCantus. Dat hebben we toch wel even mooi aan Kevn te danken.

Kevn heeft vaak op deze avonden gespeeld en heeft daarmee door de jaren heen de harten van veel Horinezen veroverd. Café Swaf in Hoorn is nog steeds een van zijn favoriete dive bars en iedere Nederlandse tour slaapt hij een paar dagen in Hoorn. De liefde voor de stad Hoorn heeft hij ooit beschreven in een gedicht. Dat gedicht heb ik destijds opgenomen en is hier terug te luisteren. Natuurlijk wil ik ook deze Hoorn promotie van Kevn Kinney jullie niet onthouden.

Samen met Kevn in het Huis Verloren in Hoorn.

Door de jaren heen heb ik veel contact met Kevn gehouden en raakten we ook bevriend. Het is alweer lang geleden dat hij een keer kwam kijken bij mijn eerste bandje BeRightBack. Ik kan me die show nog heel goed herinneren. We speelden in een buitenwijk van Hoorn, de Kersenboogerd. Op een vrij troosteloos plein midden in een vervallen winkelstraat stonden we klaar om onze show te starten. Vlak voordat we begonnen met de show zag ik opeens held Kevn Kinney voor onze neus staan. Doodeng was dat. Helemaal omdat op onze setlist ook liedjes van Kevn en zijn band stonden. Lekker ongemakkelijk.

Daarna volgden meerdere tripjes naar Amerika om samen met Kevn te spelen. We hebben getoured langs de westkust, van San Francisco naar Seattle. En ook zijn we langs de oostkust van Amerika getrokken, van New York tot aan Atlanta. Op een avond in tijdens een van deze tours stond ik opeens op het podium naast Kevn Kinney en Peter Buck (de gitarist van REM). Dat was wel even slikken maar helemaal te gek.

Samen met Peter Buck en Kevn Kinney aan het optreden in Portland, Oregon

In Nederland mocht ik ook regelmatig aan zijn zijde opereren als gitarist. Dat heeft me zoveel beter gemaakt als muzikant maar ook als zanger. Ik zag van heel dichtbij hoe hij een publiek veroverde. Als een zaal aan het begin van de avond zeer rumoerig was kreeg Kevn het bijna altijd voor elkaar om aan het einde van de avond iedereen mee te krijgen. Hij speelt heel erg met dynamiek. En dat werkt zo goed. Midden in een liedje opeens de snaren van zijn gitaar aaien. En ver van de microfoon zingen. Het helpt natuurlijk ook dat zijn teksten en liedjes ontzettend binnen komen en van een bijzonder hoge kwaliteit zijn. Het is altijd goed opletten met Kevn. Hij maakt nooit een setlijst, kan zomaar iets spelen wat splinternieuw is en je wordt eigenlijk als sideman van Kevn de hele avond op de proef gesteld. Op een positieve manier. Het is nooit hetzelfde. Dat maakt het spelen met hem heel intens en vooral ontzettend leerzaam.

En zo zat ik gisterochtend midden in een podcast opname bij mijn vriend Nico toen Kevn opeens belde. Of ik mee wilde spelen tijdens zijn optreden in Amsterdam. Er was geen tijd meer om mijn gitaar en versterker op te halen. Gelukkig kon ik bij Nico geweldige spullen lenen en kon ik die avond (gelukkig weer) genieten van Kevn Kinney.

Kevn is dit weekend nog live te zien in Nederland. Mocht je dit niet kunnen meemaken: Hij komt regelmatig deze kant op. Solo of met zijn geweldige band Drivin’ N’ Cryin’

- 04.14.22: Social Cultural Association Eureka, Zwolle

- 04.15.22: Podium Victorie, Alkmaar

- 04.16.22: Metropool Hengelo, Hengelo

Tickets https://www.drivinncryin.com/kevn-solo

0 Comments
Authors
Tim Knol