Nieuwe voorstelling, nieuw album, en een nieuwe PR op de halve marathon.
Strikes & gutters, ups & downs
Zo, dit was me het weekje wel. Vorige week zaterdag speelden we de eerste try-out van de nieuwe theatershow, en amper een week later – na slechts twee try-outs – was het al tijd voor de première in Het Park in Hoorn. In de dagen daarvoor speelden we de voorstelling in Roden en Maassluis, en een beter begin van de tour hadden we niet kunnen wensen. Na afloop veel blije gezichten, een drukke merch-stand en mooie gesprekken met bezoekers. De nieuwe plaat en het boek vlogen als warme broodjes over de toonbank.
In Maassluis en Hoorn hadden we bovendien iets extra’s te vieren: de release van ons nieuwe album Ride Again! Afgelopen vrijdag kwam hij officieel uit en nu ligt hij in alle platenzaken. Ook in de webshop kun je het album en het prachtige fotoboek van André Dieterman vinden.
Ondanks de drukte ben ik blijven sporten. Ik heb de afgelopen weken vooral getraind voor de Groet uit Schoorl Run, en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. De intervaltrainingen hebben hun werk gedaan: ik verbeterde mijn PR op de halve marathon met 8 minuten en liep een nieuwe beste tijd van 1:31:11!
Vrijdag en zaterdag nam ik bewust rust om goed opgeladen aan de start te staan. Toch merkte ik dat twee shows op rij best pittig waren. Het is een compleet nieuwe voorstelling, met veel nieuwe liedjes en verhalen, en dat vraagt de nodige energie. De première voelde als een extra grote druk op mijn schouders, vooral omdat er veel bekenden in de zaal zaten. Gek genoeg maakt dat me nerveuzer dan spelen voor een zaal vol onbekenden. Zo’n dag is hectisch en zaterdagmiddag kreeg ik een flinke dip. Maar het blijft wonderlijk wat er een paar minuten voor aanvang gebeurt: alle vermoeidheid verdwijnt en er komt een soort hyperfocus. Ik heb intens genoten van de show en van de Boogiemen om me heen. Na afloop was ik volledig leeg en dook ik snel mijn bed in – want zondag wachtte de halve marathon.
Zondagochtend vroeg op, maar ik voelde me nog niet 100% klaar. Toch gebeurde er in het startvak iets bijzonders: een soort kalme focus nam het over, en ik had er ineens heel veel zin in. Wekenlang had ik hard getraind, en ik hoopte stiekem onder de 1:39:00 te duiken. Maar gezien de hectische dagen ervoor had ik dat idee een beetje losgelaten.
Vanaf het startschot liep ik verrassend soepel. De eerste 10 à 12 kilometer voelde het bijna moeiteloos. Maar rond kilometer 14 kreeg ik een mentale klap. Daar moest ik echt even doorheen bijten. Een gelletje, een stukje banaan en wat water hielpen, en de laatste kilometers – met al dat publiek in Groet en Schoorl – gaven me vleugels. Ik vloog richting de finish en kon amper geloven dat ik zo’n tijd had neergezet. Echt ontzettend blij mee.
Vanaf deze week verandert mijn trainingsschema. Het hardlopen wordt iets minder intensief en de focus verschuift naar de Ironman 70.3 van Hoorn: meer fietsen, meer zwemmen. Ik heb me ook ingeschreven voor mijn allereerste triatlon! Op zaterdag 12 april doe ik mee aan de Wezenberg Triatlon in IJsselmuiden, een achtste triatlon. Ik kijk er nu al naar uit.
Maar eerst even bijkomen van gisteren – en dan weer het podium op. Deze week speel ik met de Blue Grass Boogiemen op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Alle data en locaties vind je op mijn website. Wie weet zie ik je ergens in het land!
X Tim
Ga voortaan wel achterin zitten🤪😝
Respect!